Oglala (to scatter one’s own, co prawdopodobnie znaczyło „rozpraszac samych siebie”) - główna grupa Teton Dakotów. Pierwsze wzmianki o nich pochodza od Lewisa i Clarka w 1806 r., którzy napotkali ich w obecnej Dakocie Północnej wzdłu obydwóch brzegów rzeki Bad, od Missouri do Gór Czarnych. Żyli w przyjazni z białymi i Szejenami, wojujac z wszystkimi innymi plemionami z wyjatkiem pobratymczych Dakotów. Ich stałym punktem zbornym było ujscie rzeki Bad, gdzie zało ono posterunek handlowy dla ich obsługi. W 1850 r. wedrowali po równinach miedzy widłami Platte na zachód od Gór Czarnych. W 1862 r. zajmowali kraj rozciagajacy sie na północny wschód od Fort Laramie, u ujscia rzeki Laramie, nad Platte Północna włacznie z Górami Czarnymi i zródłami rzeki Bad, docierajac do wideł rzeki Cheyenne, a na wschód a do zródeł rzeki Grand. Od 1865 r. Oglalowie i inne grupy Tetonów siały terror napadajac karawany emigrantów na prerii i statki na rzekach, stacje dyli ansowe i forty. Odkrycie złota w Górach Czarnych doprowadziło do wojny w 1876 r., w której wiekszosc Ogalalów brała udział.
