***

Podnosili ramiona ku niebu

w nadziei, że dotkną obłoków, 

chcieli szybować wśród gwiazd.

jedni zwątpili,

inni dusze ptaków

zaklęli w ogniu i stali.

A my wciąż podnosimy ku niebu ramiona

w nadziei, że dotkniemy obłoków.

chcemy szybować wśród gwiazd.

Trwamy cierpliwie ,

aż nasze ramiona przemienią się w skrzydła

uniosą nas ponad marzenia