Indianie, jak wiekszosc pierwotnych ludów, traktowali sny i wizje jako
rzeczywistosc. Wierzyli, e dusza spiacego człowieka opuszcza odpoczywajace
ciało i podczas wedrówki w zaswiatach obcuje z istotami nieziemskimi. Sny i wizje
decydujaco wpływały na postepowanie Indian i odgrywały olbrzymia role w ich
yciu. Wiazały sie one scisle z wierzeniami religijnymi. Ju od wieku dzieciecego
Indianin miał wpajane przez rodziców przekonanie, e osobiste powodzenie w
yciu, sławe, znaczenie i bogactwo moe osiagnac tylko za pomoca wizji, podczas
których uzyskiwał wskazania yciowe oraz błogosławienstwo Wielkiego Ducha.
Indianie lesni (Czipewejowie i Winnebago) udzielali odpowiednich pouczen
chłopcom ju od siódmego roku ycia, a u Indian prerii (Hidatsa) starsi nakłaniali
swe dzieci od wczesnego wieku do staran o przeywanie wizji. Indianie doznawali
wizji w specyficznych, specjalnie wytwarzanych warunkach, które wprawiały ich
w ogromne podniecenie psychiczne. Mianowicie w celu doznania wizji Indianin
prerii i lasów samotnie udawał sie w odosobnione miejsce, gdzie poszczac scisle
rade, czesto jednoczesnie okaleczajac swe ciało. W czasie niezwykłego
podniecenia oraz osłabienia fizycznego rzeczywistosc mieszała sie w jego
rozgoraczkowanej wyobrazni z urojeniami. Za wizje uwaano nie tylko niezwykłe
widziadła, lecz równie znaczenie takie przypisywano rónym dzwiekom, znakom,
przedmiotom badz. zwierzetom. Znaczenie wizji zwykle wyjasniał szaman. Kady
Indianin pragnał doznawac wizji, a gdy sam nie mógł ich przeywac, wtedy
odkupywał od kogos innego czesc jego wizji.
