Był to obrzed Tanca Ducha, którego nazwa wywodziła sie z
wierzenia e Indianie znów połacza sie na Ziemi ze zmartwychwstałymi zmarłymi.
Religia powstała około 1870 r. w Newadzie w plemieniu Paviotso. „W 1888 r.
krewny proroka, trzydziestopiecioletni szaman Wovoka (The Cutter - Ten, Który
Tnie), wznowił wyznanie. Po smierci swego ojca, szamana Tavibo (Biały
Człowiek), Wovoka był wychowywany przez białego ranczera, po którym otrzymał
nazwisko Jack Wilson. Wovoka zapadł na niebezpieczna febre. W malignie -
wyobraził sobie, e został zabrany do Krainy Wielkiego Ducha i tam wprost od
Boga Indian otrzymał posłannictwo. Według jego przepowiedni na Ziemie miał
zstapic mesjasz i odrodzic dawny swiat indianski. Wovoka zakazywał walk i
nakłaniał do cieszenia sie pokojowym yciem. Do tej epokowej zmiany, która
miała wkrótce nastapic, Indianie powinni sie przygotowac, spiewajac wskazane
przez proroka piesni oraz tanczac obrzedowy Taniec Ducha. W tancu niektórzy
tancerze zapadali w hipnotyczne transy powodujace wizje. Nowa religia zawierała
pierwiastki poganskie przeplatane naukami chrystianizmu. Wyznanie wznowione
przez Wovoktym razem rozprzestrzeniło sie na Wielkich Równinach, do czego
przyczyniła sie niezwykle cie ka sytuacja plemion w rezerwatach oraz koleje
ułatwiajace podró e. Taniec Ducha przejeli Dakotowie, Arapahowie, Szejenowie i
Kiowowie, ale jedynie Tetoni wprowadzili do nowej religii akcenty wojenne.
Własnie Kopiacy Niedzwiedz Niski Byk uatrakcyjnili religie teza, e znienawidzeni
biali ludzie maja bezpowrotnie zniknac z powierzchni Ziemi, a obrzedowe
„koszule ducha” ochronia Indian przed ich kulami. Po upadku powstania
Dakotów uprawianie obrzedu samoistnie wygasło.
"Ostatnia walka Dakotów"
