Jak w odwiecznej walce
śmierci i życia
starł się żołnierz biały
i wojownik skóromiedziany.
Błysną nóż zdradziecki,
srebrzystobiały
z piersią bólem falującą
padł wojownik skóromiedziany.
W morzu kłamstw
obmył ręce
żołnierz biały.
Lecz wojownik przetrwał,
czeka na zemsty godzinę.
A w sercu jego
na wieki skryty
biały nóż zdrady.
