szoszoni

Szoszoni (Shoshoni) znani tak e jako Snakes, czyli We e, z powodu
uprawianego tanca we a. Dakotowie zwali ich Sin-te-hda, czyli Indianie
Grzechotniki. Rodzina jezykowa Utaztecan-Tanoan. Zamieszkiwali Idaho,
Wyoming, Utah, Nevade i skrawek Kalifornii. Po nabyciu Luizjany od Francji
prezydent USA, Jefferson, wysłał ekspedycje pod dowództwem kapitanów
Meriwethera Lewisa i Williama Clarka, w celu zbadania terytoriów na północ od
połaczenia Missisipi z Missouri oraz wytyczenia szlaku do Pacyfiku. Lewis i Clark
pierwsi przeszli w poprzek kontynent. Ekspedycja wyruszyła z St. Louis. W okolicy
rzeki Missouri dołaczył sie do niej francuski kupiec Touissaint Charbonneau
razem ze swym małym dzieckiem i ona Szoszonka, Sacagawea, która oddała
ekspedycji nieocenione usługi.
W 1805 r. ekspedycja dotarła do osady Szoszonów, której wodzem był brat
Sacagawei. Szoszoni odtad byli bardzo przyjazni dla białych. Po odstapieniu
swych terytoriów rzadowi USA Szoszoni zostali osadzeni w rezerwatach Lemhi i
Fort Hali w Idaho oraz w rezerwacie Wind Riyer w Wyoming. W 1845 r. było ich
4500 głów, a w 1930 r. około 3994.

"Złoto Gór Czarnych"