Betonowy dom,
betonowy słup,
betonowa ulica,
betonowy chodnik,
co pękł pod wpływem czasu.
W pęknięciu grudka ziemi,
pracowicie przyniesiona przez wiatr.
W tej ziemi zagubione ziarenko,
co zapuściło korzenie.
ROŚLINA - niepozorny kwiat-
wspomnienie przeszłości, gdy miast betonu rósł las,
wyrzut sumienia, bo w imię betonu zginął las.
Nadzieja - może wróci dawny, lepszy świat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz